Rejestry

W związku ze sporządzanymi przez notariuszy aktami poświadczenia dziedziczenia Krajowa Rada Notarialna utworzyła w 2009 roku Rejestr Aktów Poświadczenia Dziedziczenia (RAPD). Notariusz niezwłocznie po sporządzeniu aktu poświadczenia dziedziczenia dokonuje jego wpisu do tego Rejestru. Zarejestrowany akt poświadczenia dziedziczenia ma skutki prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku.

Rejestr Aktów Poświadczenia Dziedziczenia obejmuje:

1) numer wynikający z kolejności wpisu;

2) dzień, miesiąc i rok oraz godzinę i minutę dokonania wpisu;

3) dzień, miesiąc i rok oraz miejsce sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia;

4) imię, nazwisko i siedzibę kancelarii notariusza, a jeżeli akt poświadczenia dziedziczenia sporządziła osoba wyznaczona do zastępstwa notariusza lub upoważniona do dokonywania czynności notarialnych – nadto imię i nazwisko tej osoby;

5) imię i nazwisko spadkodawcy, imiona jego rodziców oraz jego numer PESEL;

6) datę i miejsce zgonu spadkodawcy oraz jego ostatnie miejsce zamieszkania.

Krajowa Rada Notarialna udostępnia informacje o zarejestrowanych aktach poświadczenia dziedziczenia, obejmujące wyżej wskazane dane wpisywane do Rejestru Aktów Poświadczenia Dziedziczenia, w sieci Internet pod adresem: https://rejestry-notarialne.pl/

W dniu 5 października 2011 roku Krajowa Rada Notarialna uruchomiła utworzony przez siebie Notarialny Rejestr Testamentów (NORT). Rejestr ten służyć ma zmniejszeniu ryzyka nieujawnienia testamentu po śmierci testatora. Ma on charakter dobrowolny – wpisanie w nim informacji o sporządzonym testamencie, obejmującej dane o osobie testatora oraz imię i nazwisko notariusza, u którego testament został sporządzony lub złożony na przechowanie, zależne jest wyłącznie od woli testatora. Podkreślenia wymaga fakt, że w Notarialnym Rejestrze Testamentów nie ujawnia się treści testamentu, a poszukiwanie w nim informacji o sporządzonym testamencie jest możliwe dopiero po śmierci testatora, co daje testatorowi gwarancję, że za jego życia bez jego zgody nikt o sporządzonym przez niego testamencie się nie dowie.

Notarialny Rejestr Testamentów ma charakter rejestru samorządowego, koszty związane z jego prowadzeniem ponosi w całości samorząd notarialny, co oznacza, że dokonanie w nim wpisu jest dla testatora nieodpłatne.

W większości państw Unii Europejskiej funkcjonują rejestry testamentów podobne do polskiego Notarialnego Rejestru Testamentów. W 2005 roku notariaty Belgii, Francji i Słowenii powołały Stowarzyszenie Europejskiej Sieci Rejestrów Testamentów (ARERT), które przygotowało Europejską Sieć Rejestrów Testamentów, umożliwiającą wymianę danych pomiędzy rejestrami testamentów funkcjonującymi w poszczególnych krajach Unii Europejskiej.

W dniu 5 października 2012 roku Krajowa Rada Notarialna dokonała połączenia Notarialnego Rejestru Testamentów z Europejską Siecią Rejestrów Testamentów, co otworzyło możliwość poszukiwania testamentów także poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to jest we Francji, Belgii, Rumunii, Sankt Petersburgu, Holandii, Estonii, Bułgarii i na Litwie, a w niedalekiej przyszłości również na Węgrzech, w Austrii i Luksemburgu.